<

 

home

 

trigeminusneuralgie, aangezichtspijn

register

 

 

 

ten

 

 

 

 

Wat is aangezichtspijn
Aangezichtspijn is een chronische pijnaandoening waarbij, vaak door beschadiging van een gezichtszenuw, hevige pijnscheuten worden gevoeld in de wang, kaak of andere delen van het gezicht. De nervus trigeminus is de vijfde hersenzenuw (ook wel de vijfde zenuw, nervus V of drielingzenuw genoemd). Ongeveer tienduizend mensen in Nederland lijden aan aangezichtspijn. Bij een nog grotere groep moet de definitieve diagnose nog worden gesteld.

Soorten aangezichtspijn
De aandoening aangezichtspijn kan uiteenlopende pijnklachten geven en veel verschillende oorzaken hebben, die in bepaalde gevallen heel verschillende behandelingen nodig hebben.
Een belangrijk onderscheid hierbij is dat tussen 'typische aangezichtspijn' en 'atypische aangezichtspijn'.

  • Men spreekt van 'typische aangezichtspijn' als de pijn veroorzaakt wordt door vasculaire compressie, waarbij een bloedvat tegen de aangezichtszenuw (trigeminus zenuw) klopt en daar irritatie veroorzaakt.


  • "Atypische aangezichtspijn' is een verzamelbegrip dat wordt gebruikt bij alle andere oorzaken die aangezichtspijn kan hebben. Dus als de aangezichtspijn niet 'typisch' is, is die automatisch 'atypisch'.

Diagnose
Om tot een goede diagnose te kunnen komen moet ook gekeken worden naar de voorgeschiedenis van de patiënt. Bij het stellen van de diagnose kan een hoofdpijndagboek behulpzaam zijn, waarin de patiënt enige tijd van te voren heeft bijgehouden, wanneer de aanvallen optreden, hoe vaak, hoe lang en wat de aanvallen heeft uitgelokt.
Omdat de behandeling van beide vormen van aangezichtspijn nogal verschillend is, is het uitermate belangrijk de typische aangezichtspijn te onderscheiden van de atypische aangezichtspijn.

Symptomen

Zoals eerder genoemd, bestaan de klachten van trigeminusneuralgie uit het optreden van pijnflitsen in gedeelten van het gelaat (dus in het verzorgingsgebied van de trigeminus zenuw), meestal aan één zijde. Als de pijnflitsen worden gevoeld in het voorhoofd, dan kan men zeggen dat het de eerste tak is die erbij betrokken is. Zetelen de pijnklachten in de bovenkaak, de neusvleugel of de bovenlip, dan gaat het om de tweede tak van de n. trigeminus. Bij pijn in de onderkaak, onderlip of tong zit het probleem in de derde tak. Tussen de pijnflitsen door zijn de patiënten geheel vrij van pijn, tenzij ze er eerder voor zijn geopereerd. De pijnflitsen kunnen worden opgewekt door koude, reden waarom sommigen zich dat gedeelte van hun gezicht bedekken als ze in het koude jaargetijde buitenshuis moeten gaan. Ook kunnen de pijnaanvallen worden opgewekt door bewegingen in het gelaat, zoals bij praten, kauwen en slikken, waardoor de mensen soms haast niet durven te eten of te spreken in een periode dat ze erge last hebben. Verder kunnen de pijnen worden opgewekt door het aanraken van een bepaalde plek (men noemt dat een trigger point) in het betrokken gebied (zoals bij het scheren). Zo'n trigger point is bijvoorbeeld de neusvleugel (2e tak) of zijkant van de tong (3e tak). Bij aangezichtspijn in de boven- of onderkaak die niet als trigeminusneuralgie wordt herkend, is vaak eerst de schuld voor de klachten gezocht in het gebit of de neusbijholten, met het gevolg dat deze patiënten zonder effect allerlei ingrepen aan het gebit of de neusbijholten ondergaan. Het gevoel in de gebieden waar de pijnscheuten gelokaliseerd zijn is meestal normaal.

Diagnostiek
Al deze klachten en verschijnselen zijn voldoende specifiek om daarop de diagnose te kunnen stellen. Er zijn echter aandoeningen die soortgelijke klachten kunnen geven, zoals aandoeningen van het gebit en de neusbijholten. Nadere diagnostiek, zoals beeldvormende diagnostiek (röntgenfoto's, CT of MRI) is er daarom vooral op gericht om andere oorzaken uit te sluiten, omdat deze een andere behandeling vereisen.

Ontstaanswijze van trigeminusneuralgie
Volgens de Amerikaanse neurochirurg Jannetta moet de oorzaak van trigeminusneuralgie worden gezocht in de aanraking van de nervus trigeminus door een kronkel van een nabijgelegen slagadertje dat door het kloppen tegen de zenuw veranderingen heeft teweeggebracht in de zenuwvezels (zie Figuur). Hierdoor is de zenuw als het ware abnormaal gevoelig geworden en kunnen reeds geringe prikkels uit het gelaat heftige pijnscheuten veroorzaken. Deze theorie wordt gesteund door de goede resultaten van de behandeling die er op gericht is om het directe contact van de slagader met de zenuw op te heffen.