home

 

Immuundeficiëntie immuundeficiëntie, afweerstoornis

register

 

overzicht stoornissen

  Immuundeficiëntie
of afweerstoornis is een tekort in het afweersysteem, waardoor een gebrekkige immuniteit ontstaat. Immuundeficiëntie heeft tot gevolg dat iemand zeer vatbaar wordt voor infecties en ook niet langer bestand is tegen infectieziekten en bepaalde vormen van kanker die een gezond persoon niet deren.
  • Primaire immuundeficiëntie is aangeboren en het gevolg van een genetisch defect. De kans op een primaire immuundeficiëntie is dus verhoogd als er in de familie één of meer patiënten met primaire immuundeficiëntie voorkomen.
  • Secundaire immuundeficiëntie kan ontstaan door immunosuppressie, bijvoorbeeld van patiënten die een transplantatie ondergaan, of door ernstige ziekten zoals aids en vergevorderde vormen van kanker.

Symptomen
Kenmerkend zijn veelvuldige infecties, in een jaar bijvoorbeeld acht of meer oorontstekingen, of twee of meer longontstekingen, hersenvliesontstekingen, bloedvergiftigingen. Ook hardnekkige schimmelinfecties in mond of op de huid en terugkerende abcessen van huid of inwendige organen kunnen erop duiden. Kinderen kunnen een groeiachterstand oplopen. In het geval van ernstige deficiënties, zoals bij aidspatiënten, kunnen bepaalde vormen van kanker ontstaan, die doorgaans niet bij gezonde mensen voorkomen.

Oorzaak
Immuundeficiëntie kan veroorzaakt worden door een afwijking aan witte bloedcellen (bijvoorbeeld bij leukemie en aids) of door geneesmiddelen die de afweer onderdrukken. Dit kan een ongewenst effect zijn (bijvoorbeeld bij cytostatica die gebruikt worden om kanker te bestrijden en bij het antibioticum chlooramfenicol) of een gewenst effect (bijvoorbeeld bij orgaantransplantaties, zie immunosuppressie). Verder kan de afweer ernstig zijn aangetast bij eiwitverlies (bijvoorbeeld bij nierziekten of na ernstige verbranding). In mindere mate kunnen immuundeficiënties ontstaan door bijvoorbeeld ondervoeding, oververmoeidheid of roken. Zie ook agammaglobulinemie.

Behandeling
Deze is afhankelijk van de oorzaak. In ernstige gevallen moeten patiënten van de buitenwereld geïsoleerd worden om infecties te voorkomen.