home

 

ganglioom

register

 

ten

 

 

 

 

Inleiding
Hier vindt u een globaal overzicht van wat een ganglion is en hoe dit behandeld kan worden. Het is goed u te realiseren dat bij het vaststellen van een aandoening de situatie voor iedereen weer anders kan zijn.

 

Wat is een ganglioom?
Een ganglion is een veel voorkomende, goedaardige uitstulping (cyste) aan de hand en pols, gevuld met geleiachtig vocht. De meest gebruikelijke plaats van een ganglion is bovenop de pols. Soms bevindt een ganglion zich aan de palmzijde van de pols, bij het eindgewricht van een vinger (dan ook wel slijmcyste genoemd) of aan de basis van een vinger (zie Afbeelding 1). Een ganglion gaat meestal uit van een naburig gewricht of peesschede. Er is geen duidelijke oorzaak voor het ontstaan van een ganglion. Het ganglion kan vooral in het begin pijnlijk zijn en ook wanneer de hand veel of vaak belast wordt. Een ganglion verandert vaak spontaan van grootte en kan ook weer vanzelf volledig verdwijnen.

 

Diagnose
De arts kan de diagnose stellen door het ganglion zelf te onderzoeken en de plaats waar het ganglion is ontstaan. In sommige gevallen laat hij een echo, röntgenfoto of botscan maken om uit te sluiten dat aandoeningen van het onderliggende gewricht de oorzaak is van de symptomen.
Vier mogelijke plaatsen van een ganglion:

  • de strekzijde van de pols

  • de strekzijde van het eindgewricht van een vinger (slijmcyste)

  • de buigzijde van de pols

  • in de handpalm aan de basis van de vinger

Wat zijn de behandelmogelijkheden?
Bij klachten wordt behandeling overwogen. In principe wordt als eerste behandeling het ganglion leeggezogen en wordt een corticosteroïdpreparaat met verdovingsvloeistof of een ander preparaat ingespoten om de holte te laten verkleven. Bij deze behandeling wordt het ganglion dus aangeprikt.
Het ganglion is helaas een afwijking die ondanks deskundige behandeling nogal eens terugkomt (recidief is). De kans hierop is na een punctie groter dan na een operatie, maar de punctie geeft geen litteken en geen napijn.
Als het ganglion niet verdwijnt of weer terug komt bestaat de keuze tussen een tweede punctie of een operatie.

 

De operatie
Als u hart- of longklachten hebt dan wel medicijnen gebruikt (met name bloedverdunners) moet u dit voor de operatie aan uw behandelend arts melden. De ingreep wordt uitgevoerd op de poliklinische operatiekamer en kan geschieden onder plaatselijke verdoving, maar soms is het gewenst de gehele arm te verdoven. Via een kleine snee wordt de 'holte' meestal gemakkelijk verwijderd. Het kan voorkomen dat het verwijderde ganglion wordt onderzocht door de patholoog.

 

Mogelijke complicaties
Geen enkele ingreep is vrij van de kans op complicaties. De kans op een nabloeding of een wondinfectie is gering. Als dit het geval is, moet u contact opnemen met het ziekenhuis.
Er bestaat een kans dat u later opnieuw last krijgt van een ganglion.

 

Na de behandeling
Na ongeveer een half uur kunt u naar huis, tenzij de gehele arm verdoofd is. In dat geval verlaat u na het uitwerken van de verdoving het ziekenhuis. Het wondgebied is enigszins gevoelig. Met u wordt een afspraak gemaakt voor de verwijdering van de hechtingen. Als het ganglion onderzocht is, krijgt u hiervan uitslag bij de nacontrole.
Napijn kunt u het beste bestrijden door zo snel mogelijk na de ingreep een pijnstiller (bijvoorbeeld Paracetamol 500 mg) in te nemen en dit vier uur later te herhalen. Na twee dagen mag de wond weer kortdurend nat worden en is verband niet meer strikt noodzakelijk. Het operatiegebied moet u enkele dagen ontzien. Uitwendige huidhechtingen worden na 10-14 dagen verwijderd.

 

Tot slot
Deze informatie werd samengesteld door de Commissie Voorlichting van de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde. Hierbij is dankbaar gebruik gemaakt van reeds bestaand voorlichtingsmateriaal vanuit het Westeinde Ziekenhuis te Den Haag en het IJsselland Ziekenhuis te Capelle aan de IJssel.
Bent u van mening dat bepaalde informatie ontbreekt of onduidelijk is, dan vernemen wij dat graag.