|
|
Aerotoxisch syndroom is de naam voor de
langetermijneffecten op de gezondheid, waarvan de hypothese is dat het
veroorzaakt wordt door het inademen van vervuilde cabinelucht in een
vliegtuig. De term werd in 1999 geïntroduceerd door Harry Hoffman, Chris
Winder en Christophe Balouet. In 2009 werd dit syndroom nog niet officieel
in de geneeskunde erkend.
De lucht in een straal- of turbopropvliegtuigcabine wordt verzorgd door
aftaplucht van de vliegtuigmotoren. Via deze route kunnen oliedruppeltjes
uit de motor in de cabine komen. Cabinepersoneel en passagiers beweren ziek
te zijn geworden van de gifstoffen in de motorolie die in de luchttoevoer
terecht kunnen komen.
Besmette aftaplucht
Straalmotoren hebben voor de smering een complex synthetisch oliemengsel
nodig, dat onder andere de stof TCP bevat. Van TCP bestaan meerdere
isomeren, de ortho-isomeer is sinds de jaren '20 bekend als zenuwgif.
Afdichtingen houden de olie en lucht van elkaar gescheiden. De meeste
soorten olieafdichtingen en aftapluchtcomponenten van straalmotoren lekken
een minieme hoeveelheid motorolie in de verse luchtstroom van de motoren
naar de cockpit en de cabine. Wanneer olieafdichtingen flink gaan lekken kan
een grotere hoeveelheid olie in de motorluchtstroom terechtkomen, die in de
cockpit en de cabine wordt waargenomen als vieze lucht, of, bij een
ernstiger defect aan de afdichting, als rook. Dit staat bekend als een ‘fume
event’.
Hoewel de meeste straalvliegtuigen zijn uitgerust met filters voor de
gerecirculeerde lucht, is de toevoer van aftaplucht in de cabine niet
gefilterd.
Gezondheidseffecten
Onbekend is of er een verband bestaat tussen blootstelling aan TCP en het
aerotoxisch syndroom. Niet iedereen krijgt klachten: afhankelijk van de
ernst van de vervuiling en de personen kunnen de gezondheidseffecten
zichtbaar worden na slechts één vlucht of zich ontwikkelen na herhaalde
blootstelling aan de schadelijke stoffen.
De gerapporteerde gezondheidsklachten omvatten onder andere cognitieve
problemen, duizeligheid, desoriëntatie, misselijkheid,
ademhalingsmoeilijkheden, gevoel van onbehagen en diverse andere
neurologische problemen. Een onderzoek in opdracht van de Britse overheid
stelt dat nadelige effecten op de gezondheid op korte termijn mogelijk zijn,
maar niet op lange termijn. Desondanks worden in veel verklaringen aan de
Aerotoxic Association chronische gezondheidsproblemen gemeld
Onderzoek
Hoewel er verschillende studies zijn gedaan, die gezondheidsproblemen aan
het licht brachten, heeft onderzoek in opdracht van de Britse regering (Department
for Transport) geen verband hiervan gevonden met gezondheidsproblemen op de
lange termijn. De actiegroepen GCAQE en de Aerotoxic Association werpen
tegen dat de onderzoeksbureaus de kwestie in de doofpot stoppen en geen
oplossing proberen te vinden. De aanwezigheid van TCP in de cabine kan met
metingen worden aangetoond, maar of dit inderdaad de neurotoxische isomeer
betreft is niet zeker.
|
|