syndroom van Goodpasture
Ernest William Goodpasture
(1886-1960)
De acute fase kan behandeld worden met plasmaferese (om de auto-antistoffen uit het bloed te filteren), gecombineerd met hoge dosis immuunsuppressiva, vooral prednisolon.
|
|
syndroom van Goodpasture |
||||
|
Ernest William Goodpasture |
Het syndroom van Goodpasture is een auto-immuunziekte. In het bloed kunnen
antistoffen gevonden worden die binden aan het NC1 domein van collageen type
IV. Dit eiwit wordt aangetroffen in de nier (in de glomerulaire basale
membraan) en in de long. Daardoor ontwikkelen patiënten glomerulonefritis
(nierontsteking), wat leidt tot eiwit- en bloedverlies in de urine, en
teruglopen van de nierfunctie. Daarnaast kunnen longbloedingen ontstaan. Dit
kan blijken uit het ophoesten van bloed en benauwdheid. Patiënten zijn vaak
ook vermoeid, ziek, en koortsig. De acute fase kan behandeld worden met plasmaferese (om de auto-antistoffen uit het bloed te filteren), gecombineerd met hoge dosis immuunsuppressiva, vooral prednisolon. |
||||
|
|
|||||