Alexander Tietze (1864-1927)
|
|
Inleiding Het Syndroom van Tietze of Costochondritis is een goedaardige
chronische aandoening aan het kraakbeen in de borstkas. Het kraakbeen dat
het borstbeen met de ribben en het sleutelbeen verbindt zorgt ervoor dat de
borstkas flexibel is en kan bewegen bij de ademhaling. Een ontsteking van
dit kraakbeen kan erg pijnlijk zijn. Een andere naam voor deze ontsteking is costochondritis (costo = rib, chondr = kraakbeen, itis = ontsteking).
Meestal gaat het om de tweede, derde of vierde rib. Als daarnaast ook het
kraakbeen onderaan het borstbeen gezwollen raakt dan spreekt men van het
syndroom van Tietze.
|
Symptomen
Het kraakbeen kan door de ontsteking zo opzwellen, dat er op de
pijnlijke plaats een rode warme zwelling zichtbaar wordt. Er op drukken,
diep zuchten, hoesten en niezen is pijnlijk. De pijn ontstaat meestal
rond het borstbeen ter hoogte van de 2e, 3e of 4e rib, maar kan ook
“verspringen” naar andere kraakbeenverbindingen en gewrichten. De pijn
is vaak fel, komt meestal in aanvalsgolven, straalt vaak uit naar arm en
schouder en wordt daarom vaak (meestal ten onrechte) in verband gebracht
met een hartaandoening. De pijn gaat vaak vanzelf weer weg, maar kan ook
langdurig aanwezig zijn of soms nooit meer weg gaan. |
Op de plek drukken, diep zuchten, hoesten en niezen is extra pijnlijk. Ook
het kraakbeen tussen het borstbeen en sleutelbeen kan ontstoken zijn. Dan
zijn ook bewegingen van arm en schouders pijnlijk. De pijn zit ook vaak
achter het borstbeen. Ze verandert met de ademhaling en soms straalt de pijn
uit naar de schouder. De pijn kan wisselend van aard en felheid zijn.
Klachten
De klachten kunnen geleidelijk of plotseling ontstaan en komen meestal
aanvalsgewijs. Soms is het na enkele dagen weer over, maar het kan ook
langer duren of nooit meer weggaan. Meestal gaan de klachten spontaan weer
over.
Oorzaak
De oorzaak van het syndroom van Tietze is (nog) niet bekend.
Mogelijke oorzaken van de zwelling en ontsteking zouden de volgende kunnen
zijn:
-
Langdurige inspanningen en bewegingen die de borstkas ver uitzetten en
daardoor de ribben verplaatsten, zoals diep ademen, liggen, buigen,
veelvuldig schrapen van de keel, hoesten, niesen en zware lichamelijke
inspanning;
-
Trauma, zoals een klap of stoot tegen de borst;
-
Ongewone (al dan niet zware) lichamelijke inspanningen;
-
Een zwangerschap;
-
Infectie van de bovenste luchtwegen.
In het bloed en op röntgenfoto's is vaak geen afwijking te zien. Pijn op de
borst zou ook een andere oorzaak hebben zoals angina pectoris, een
hartinfarct, longembolie of maagzweer. Daarom is het belangrijk om die
oorzaken uit te sluiten en op tijd de arts te raadplegen.
De Behandeling
Er is geen afdoende - en voor iedereen gelijke - therapie bekend. Blijvende
genezing is (nog) niet mogelijk, kans op terugkeer is groot.
Over het algemeen bestaat de behandeling van het syndroom van Tietze uit het toedienen van ontstekingsremmende medicijnen (NSAID’s), een lokale
injectie met een verdovingsmiddel (anaestheticum) of een intercostale
zenuwblokkade.
Wanneer er geen duidelijke zwelling is, kan de oorsprong van de klachten in
de wervelkolom zijn gelegen. Een fysiotherapeutische behandeling zou dan
effectiever kunnen zijn dan een lokale injectietherapie.
De behandeling van de fysiotherapeut bestaat uit:
-
Letten op een goede houding (dit kan ook d.m.v. van mensendiecktherapie);
-
Oefeningen van schouders en rug tijdens het optreden van de klachten zijn
vaak extra pijnlijk en kunnen op dat moment beter worden nagelaten. Zijn de
klachten verdwenen, dan zijn oefeningen aan te raden.
-
Elektrische warmtebehandelingen en massage op de pijnlijke plekken om de
pijn te verzachten;
-
Mobiliseren van de ribben en wervelkolom;
de ribben worden ten opzichte van de wervelkolom bewogen zodat de borstkas
niet stijf word.
|
|